Eemhavenbrug
Amersfoort dankt zijn naam en ligging aan een doorwaadbare plaats (voorde) in de Eem (Amer). De Eemhaven vormde de verbinding tussen stad en Zuiderzee, de stadspoort markeert nog steeds de overgang tussen stad en buitengebied. In deze historische omgeving moest een brug voor fietsers en voetgangers komen.
De meervoudige opdracht vroeg om een zo slank en transparant mogelijke constructie die in één keer het water zou kruisen, een overspanning van 32 meter. Twee stalen bogen maken deze sprong. Aan deze gekromde buizen hangen de liggers die het gewelfde wegdek ondersteunen. In de balusters van de hekwerken is de verlichting opgenomen.
In plattegrond maken de dragende bogen een hoek van 12 graden ten opzichte van de kades. Doordat het wegdek aan beide zijden haaks op de oever aansluit, ontstaat een vloeiende slangvorm. In het midden, waar de hoekverdraaiing het grootst is, bereikt het dek ook z’n hoogste punt. Hoogtepunt is tevens middelpunt.
Functie | Infrastructuur |
Status | Meervoudige opdracht |
Opdrachtgever |
Gemeente Amersfoort |
Plaats |
Eemhaven, Amersfoort |
Projectarchitect |
Hans van Heeswijk |
Start |
2004 |
Overspanning |
32 m |